Voorzitter Carla van Delft (61) glundert als ze de feestelijkheden opsomt. Ze is vergroeid met de club. Gedurende de tweede helft van die negentig jaar is zij eraan verbonden geweest. Op haar 16e begon ze er als jeugdleider.
Ze is de dochter van Sjef van Delft, vertelt ze. "Mijn vader speelde bij de club en na wedstrijden repareerde hij de ballen. Die bestonden toen nog uit leren banen rond een binnenbal die aan elkaar gestikt moesten worden. Na het weekend ging mijn vader bij alle verenigingen in de omgeving langs om de gerepareerde ballen terug te brengen. De winkel Van Delft Sport is nog steeds een begrip in Dongen. Voetbal is mij met de paplepel ingegoten.”
DVVC werd in 1932 opgericht als afsplitsing van de sportvereniging Dongen Vooruit. Dat had te maken met de verschillen tussen de achtergrond van de leden. DVVC (toen nog Concordia) was een volksclub en bestond vooral uit arbeiders die in de schoenindustrie werkten. Leden van de andere club, nu VV Dongen, waren middenstanders. "Daar voelden mensen van DVVC zich niet bij thuis. De contributie was beduidend lager dan bij VV Dongen.”
Drukke baan
Van Delft is altijd nauw bij de club betrokken geweest. Het bestuurswerk deed ze naast het werk voor haar eigen bedrijf, Van Delft Credit Consultancy. Een drukke baan als extern adviseur van multinationals, waaronder Akzo en ForFarmers, de grootste diervoederproducent van Nederland. "Ik heb altijd in vliegtuigen gezeten om de wereld rond te reizen."
Dat bestuurswerk voor de club veranderde in 2017. "Financieel ging het niet goed. Er was achterstallig onderhoud. Rotte kozijnen, lekkende daken. Er was onrust. De leden hebben me toen benaderd met de vraag of ik voorzitter wilde worden.”
Nieuw bestuur
Ze zei ja, op voorwaarde dat er een nieuw bestuur opgetuigd zou worden. "Ik twijfelde eerst, omdat het toen heel slecht ging met mijn vader. Op zijn sterfbed zei hij dat hij graag wilde dat ik dit zou doen.” Van Delft merkt op dat het oude bestuur uit goedwillende mensen bestond ‘die niet de juiste kwaliteit hadden om de problemen aan te pakken.’ "De leden begonnen weg te lopen. Met het nieuwe bestuur zijn we naar de toekomst van de vereniging gaan kijken.”
"Als eerste wilden we het vergroenen van DVVC aanpakken. Er ging veertienduizend euro per jaar uit aan energie. We hebben een energieteam opgericht, met als doel om dat bedrag in een paar jaar tot de helft terug te brengen. Dat is gelukt. We hebben nu dertig zonnepanelen op de kleedaccommodatie liggen en dertig op de kantine. Daarvoor moesten we het dak eraf halen. Dat was door en door verrot. Spotjes vervingen we door led-lampen en sinds 2020 worden de velden met led verlicht. We hebben nu een frituur op elektra. We gaan helemaal van het gas af. We zijn de groenste vereniging in de wijde omtrek.”
Als voorzitter doet Van Delft een hoop klusjes. Niet alleen verzorgt ze de zakelijke kant van DVVC. Als het moet, tapt ze biertjes en sopt ze de kleedruimten. "Waar ik me wel zorgen over maak, is de terugloop van het aantal vrijwilligers. We hebben mensen van boven de 60, die alles voor de club willen doen. Piet Jansen, hij is in de 80, gaat nog elke dag de bedrijven in Dongen langs om oud papier op te halen. Onze oud papierploeg bestaat sinds 1970. Maar het is lastig om jongeren te krijgen voor vrijwilligerswerk.”
Volksclub
De ambities van DVVC? "Het gaat ons om het plezier, niet om hoe hoog we spelen. We hebben nu 350 leden. Er is meer jeugd bij gekomen. Drie jaar geleden hebben we de DVVC Talent Academie opgericht. Kinderen leren daar niet alleen techniek, maar krijgen ook begeleiding in zelfstandigheid, professionele uitstraling, voeding en fysio. We hebben er al drie opgeleid die nu een professioneel contract hebben. Ze komen van overal, en ze vliegen uit."
"Maar wij zijn en blijven een volksclub. Ons terrein grenst aan een oude wijk met goedkope huurhuizen. Daar wonen veertig nationaliteiten. We zijn nu een multiculturele club. We hebben ook al twaalf jaar een team van mensen met beperkingen. We hebben meisjesvoetbal, damesvoetbal. Er spelen vrouwen hier van boven de 60. En we zijn begonnen met walking football voor 60-mensen van boven de 60. Iedereen is welkom hier.”
Dit artikel verscheen eerder op BN De Stem. Foto: Jan Stads.
