Het lijkt erop dat je een verouderde browser gebruikt waarin sommige onderdelen van Clubbase niet goed functioneren. We raden je aan om een andere browser te gebruiken.
Meer diversiteit in kaderfuncties, daar maakt de sport al jarenlang werk van. Onderzoek laat zien dat die inspanningen nog niet veel resultaat opleveren. Een luxeprobleem, noemt een deel van de ondervraagde clubs het streven naar diversiteit.
In samenwerking met NOC*NSF en Kenniscentrum Sport en met steun van het ministerie van VWS, voerde het Mulier Instituut in 2018 onderzoek uit naar de samenstelling van kaderfuncties op club- en bondsniveau. In een websheet wordt een overzicht geboden van de beschikbare cijfers die onderbouwing bieden voor de roep om meer diversiteit in (hogere) sportkaderfuncties en aandacht voor het belang daarvan. Doel hierbij is om de sociale diversiteit onder bestuurders, trainers/coaches en scheidsrechters te vergroten. Concreet betekent dit veelal een sterkere vertegenwoordiging van vrouwen, mensen met een beperking, jongeren en mensen met een niet-Nederlandse achtergrond.
De resultaten van deze eerste brede inventarisatie van de sociale diversiteit binnen kaderfuncties als bestuurder en trainer/coach laten zien dat de vertegenwoordiging van onder meer vrouwen en mensen met een migratie-achtergrond gering is, vooral in hogere leidinggevende posities als clubvoorzitter, hoofdclubtrainer, bondsbestuurder en bondscoaches.
Resie Hoeijmakers is één van de onderzoekers van het Mulier Instituut die aan het onderzoek naar diversiteit in kaderfuncties heeft meegewerkt. Als het gaat om sportverenigingen, vat zij kort samen: “Bij de sportverenigingen in Nederland is ongeveer één derde van de bestuurders een vrouw. Maar dan wel meestal in een secretarisfunctie of een andere ondersteunende bestuursfunctie. Als je kijkt naar de voorzitter, dan is nog 90% man. De reden daarvoor is binnen de sport waarschijnlijk wel vergelijkbaar met andere maatschappelijke terreinen: vrouwen werpen zich minder snel op voor een bestuursfunctie en daarnaast worden nieuwe bestuursleden vaak uit het eigen netwerk gehaald.”
Bij sportverenigingen is diversiteitsbeleid minder gebruikelijk dan bij sportbonden. Vier op de vijf clubs (81%) houden geen rekening met diversiteit bij de werving en keuze van bestuurders en/of trainers. Veel van deze verenigingen geven aan het al lastig genoeg te vinden om competente bestuurders en trainers te vinden en ervaren het streven naar diversiteit met name als een luxeprobleem. Deze laatste stelling onderschrijft 74% van de ondervraagde clubs.
Er is nog weinig aandacht voor etnische diversiteit, zowel bij bonden als bij verenigingen. Negen op de tien verenigingsbesturen bestaan volledig uit mensen met een Nederlandse achtergrond; dat geldt ook voor besturen van voetbalverenigingen die vaker dan andere clubs een etnisch divers ledenbestand hebben. Hoeijmakers: “Daar hadden we eigenlijk wel iets meer afwijkende cijfers verwacht. Als je ziet dat 40% van de voetbalverenigingen leden met een niet-Nederlandse achtergrond heeft, terwijl 11% van de verenigingen bestuursleden met deze herkomst heeft, dan is dat toch een grote kloof."
Wat Hoeijmakers ook opvalt, is de vergrijzing van de sportbesturen. “Ouderen zijn in toenemende mate oververtegenwoordigd in verenigingsbesturen. Bijna de helft van alle verenigingen (47%) heeft een clubbestuur met een gemiddelde leeftijd van 55-plus; in 2007 gold dat voor een kwart van de verenigingen. En dat terwijl er toch beleidsmatig door de sport wordt ingezet op verjonging en bestuurlijke vernieuwing in sportbesturen.”
Bestuurders van sportverenigingen zijn via stellingen ook gevraagd naar hun mening over de meerwaarde van sociale diversiteit in hun vereniging. Vier op de tien verenigingen zeggen meerwaarde te zien in een diverse samenstelling van het ledenbestand en kader. Onder verenigingen met diversiteitsbeleid gericht op bestuur en trainer/coaches (n=60) ligt dit fors hoger (80%). Meer dan de helft van de verenigingen staat neutraal tegenover de meerwaarde van diversiteit. Een kwart van de verenigingen zegt weinig bereidheid onder vrouwen voor bestuurs- en of trainer/coachfuncties te ervaren; een grotere groep (44%) is het hier mee oneens. Hoeijmakers: “Daarom is het van belang om aandacht te genereren voor de meerwaarde van de deelname van diverse groepen aan kaderfuncties in de vereniging en om clubs te ondersteunen en tips te bieden in het bereiken van meer diversiteit in kaderfuncties.”
Nog enkele andere opvallende resultaten uit het onderzoek:
Klik hier voor het websheet Diversiteit in kaderfuncties.
Link gekopieerd naar klembord
Neem contact op met NOC*NSF Sport Support via:
